Կուսակցականությունը ՄԻՋՈՑ է, գործիք` համախոհ մարդկանց հետ, համատեղած ուժերով, ՀԱՆՈՒՆ ԵՐԿՐԻ` գաղափարական որևէ ուղղությամբ ծառայելու, պայքարելու համար, այլ ոչ թե ՆՊԱՏԱԿ:
Իրական կուսակցականը իր անձնական բարեկեցությունը բխեցնում է համընդհանուր բարեկեցիկ կյանք ստեղծելուց, բայց, ցավոք, շատ եսասերներ և նյութապաշտներ, անձնական և նեղխմբային պահանջմունքներին հագուրդ տալու համար, կուսակցականությունը դարձրել են ՆՊԱՏԱԿ, որի արդյունքում քաղաքական պայքարի այս գործիքը օրեցօր սկսել է աղավաղվել: